Ρήξη Στροφικού Πετάλου του Ώμου - δικηγορικό γραφείο θεσσαλονίκη

Εισαγωγή

Το στροφικό πέταλο του ώμου αποτελείται από τέσσερις μύες (υποπλάτιος, υπερακάνθιος,
υπακάνθιος, έλασσων στρογγύλος) που καταφύονται με τους τένοντές τους στην κεφαλή
του βραχίονα. Μέσω του στροφικού πετάλου σταθεροποιείται το άνω άκρο στον κορμό και
εκτελείται η έκταση, απαγωγή καθώς και έσω και έξω στροφή.
Τι είναι η ρήξη του στροφικού πετάλου
Η ρήξη επέρχεται είτε λόγω τραυματισμού είτε λόγω προοδευτικής εκφύλισης των
τενόντων από αυξημένη δραστηριότητα σε έναν ή περισσότερους τένοντες του στροφικού
πετάλου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την συνολική επίδραση στη λειτουργικότητα του
ώμου. Με την αύξηση της ηλικίας λόγω αύξησης των εκφυλιστικών αλλοιώσεων αυξάνεται
και η πιθανότητα ρήξης του στροφικού πετάλου. Επίσης μπορεί να παρουσιαστεί σε
έδαφος υπακρωμιακής προστριβής που δεν έχει ακόμα αντιμετωπιστεί. Αυτό γίνεται λόγω
προοδευτικής εκφύλισης των τενόντων που διέρχονται μέσα από τον στενό υπακρωμιακό
χώρο.

Συμπτώματα

Ασθενείς με ρήξη στροφικού πετάλου παραπονιούνται κυρίως για πόνο στην περιοχή του
ώμου και του μπράτσου, πολλές φορές μάλιστα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Σε
προχωρημένο στάδιο η κατάσταση επιδεινώνεται και προκαλείται ελάττωση της
κινητικότητας του ώμου ιδιαιτέρως κατά την απαγωγή και σε ιδιαιτέρως παραμελημένες
περιπτώσεις ακόμα και αγκύλωση του ώμου. Σε περίπτωση τραυματισμού ή σε μεγάλες
ρήξεις μπορεί να προκληθεί άμεσα αδυναμία απαγωγής του ώμου.

Διάγνωση

Αρχικά γίνεται η απαραίτητη κλινική εξέταση μέσω συγκεκριμένων κλινικών δοκιμασιών
που στοχευμένα υποδηλώνουν την ύπαρξη ρήξης στο στροφικό πέταλο του ώμου. Μέσω
υπερηχογραφήματος εξετάζονται δυναμικά τα επιμέρους τμήματα του στροφικού πετάλου.
Με τον ακτινογραφικό έλεγχο ελέγχεται η ύπαρξη πιθανών οστικών αλλοιώσεων.
Η πιο ευαίσθητη διαγνωστική μέθοδος είναι η μαγνητική τομογραφία (MRT) μέσω της
οποίας μπορούν να ελεγχθούν και να απεικονιστούν όλα τα στοιχεία του ώμου καθώς και η
έκταση της ρήξης του στροφικού πετάλου.

Θεραπεία

Μικρές ρήξεις του στροφικού πετάλου μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά. Καλά
αποτελέσματα παρατηρούνται μέσω φαρμακευτικής αγωγής με μη στεροειδή
αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ενέσεις ACP ( πλάσμα αίματος εμπλουτισμένο σε αιμοπετάλια)
καθώς και ασκήσεις φυσιοθεραπείας σε συνδυασμό με ανάπαυση του άνω άκρου.
Μέθοδοι όπως η κρυοθεραπεία και ο βελονισμός μπορούν επικουρικά σε συνδυασμό με
την προαναφερθείσα συντηρητική θεραπεία να συντελέσουν στην επούλωση μίας μικρής
ρήξης.

Χειρουργική αντιμετώπιση

Σε προχωρημένες βαρύτερες ρήξεις του στροφικού πετάλου με έντονη συμπτωματολογία
καθώς και σε περιπτώσεων ρήξεων από ατυχήματα ή σε αθλητές είναι συχνά η γρήγορη
χειρουργική αντιμετώπιση επιβεβλημένη. Στόχος της επιλεχθείσας χειρουργικής
αντιμετώπισης είναι η ανακούφιση από τον πόνο σε συνδυασμό με την αποκατάσταση της
δύναμης και της κινητικότητας του ώμου. Ο τρόπος χειρουργικής αντιμετώπισης
αποφασίζεται εξατομικευμένα σε σχέση με τη διάγνωση αναλόγως του σημείου και της
έκτασης της βλάβης.

Η χειρουργική αντιμετώπιση γίνεται κατά κύριο λόγο αρθροσκοπικά. Κατά την επέμβαση
εκτελούνται 2 με 3 μικρές οπές λίγων χιλιοστών στην περιοχή του ώμου και με τη χρήση
ειδικών εργαλείων γίνεται η συρραφή της ρήξεως του στροφικού πετάλου ή η
επανακαθήλωση των τενόντων πάνω στην κεφαλή του βραχιονίου. Σε περιπτώσεις που η
αρθροσκοπική αντιμετώπιση δεν είναι εφικτή η συρραφή γίνεται με μικρή ανοιχτή τομή με
ελάχιστα επεμβατική μέθοδο. Η διάρκεια του χειρουργείου δεν ξεπερνάει συνήθως τα 60
λεπτά.


Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας για οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία

    Ποια είναι η κύρια αιτία της ρήξης στροφικού πετάλου του ώμου;

    Η ρήξη στροφικού πετάλου του ώμου μπορεί να προκληθεί από τραυματισμό, χρόνια υπερβολική χρήση ή φυσικούς παράγοντες, όπως η γήρανση.

    Ποια είναι τα συμπτώματα της ρήξης στροφικού πετάλου του ώμου;

    Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο, αδυναμία του μυ, περιορισμό της κινητικότητας του ώμου και αισθητή ανωμαλία στον ώμο.

    Ποιες είναι οι μέθοδοι θεραπείας για τη ρήξη στροφικού πετάλου του ώμου;

    Οι μέθοδοι θεραπείας μπορεί να περιλαμβάνουν συντηρητική αγωγή, όπως η φυσικοθεραπεία και η λήψη φαρμάκων, καθώς και χειρουργική επέμβαση σε περιπτώσεις σοβαρής ζημίας στο μυ.