Η εξοστωση Haglund ή αλλιώς το οπίσθιο οστεόφυτο πτέρνας είναι μια οστική διόγκωση που εντοπίζεται στο πίσω άνω μέρος της πτέρνας. Αποτελεί συχνό αίτιο χρόνιου πόνου στην πίσω μεριά της πτέρνας καθώς λόγω θέσης προκαλεί μηχανικό ερεθισμό και οίδημα στα μαλακά μόρια της περιοχής καθώς και φλεγμονή σε παρακείμενες δομές, ιδιαίτερα όταν έρχεται σε επαφή με ένα σκληρό παπούτσι. Η επώδυνη μορφή της εξόστωσης χαρακτηρίζεται ως σύνδρομο Haglund. Οι δομές που μπορεί να επηρεαστούν είναι ο αχίλλειος τένοντας καθώς εκεί είναι η θέση κατάφυσης του (καταφυτική αχίλλειος τενοντίτιδα) και ο ορογόνος θύλακος ο οποίος είναι ένας σάκος με υγρό ανάμεσα στον αχίλλειο τένοντα και την πτέρνα (ορογονοθυλακιτίδα).
Είναι πιο συχνό στις γυναίκες και στους αθλητές.
ΑΙΤΙΑ
- Γενετικοί παράγοντες. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να έχουν μια γενετική προδιάθεση για την ανάπτυξη της εξόστωσης Haglund.
- Παπούτσια. Φορώντας παπούτσια που δεν ταιριάζουν σωστά ή που έχουν υψηλές φτέρνες μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης της εξόστωσης Haglund.
- Διαταραχές της βάσης του ποδιού.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Τα κύρια συμπτώματα της εξόστωσης Haglund περιλαμβάνουν τα εξής:
Πόνος στην πίσω επιφάνεια του πτέρνας
Ο πόνος στην πίσω επιφάνεια του πτέρνας είναι το πιο κοινό σύμπτωμα της εξόστωσης Haglund. Ο πόνος μπορεί να είναι επιφανειακός ή βαθύς και μπορεί να επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας.
Φουσκάλες
Οι φουσκάλες μπορεί να είναι μια ενδεικτική ένδειξη της εξόστωσης Haglund, καθώς η πίεση που ασκείται στο δέρμα από την υψηλή φτέρνα μπορεί να προκαλέσει φουσκάλες στην πίσω πλευρά του ποδιού.
Κόκκαλο στην πίσω επιφάνεια του πτέρνας
Κάποιοι ασθενείς μπορεί να παρουσιάζουν ένα κόκκαλο στην πίσω επιφάνεια του πτέρνας, που προέρχεται από τη συσσώρευση ασβεστίου στον τένοντα της πτέρνας.
Πόνος κατά την έναρξη της δραστηριότητας
Ο πόνος μπορεί να είναι πιο έντονος κατά την έναρξη της δραστηριότητας και να μειώνεται καθώς η δραστηριότητα συνεχίζεται.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η συντηρητική θεραπεία δεν επηρεάζει την οστική διόγκωση, έχει στόχο τον έλεγχο των συμπτωμάτων και περιλαμβάνει τα εξής:
- ΜΣΑΦ (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη) από του στόματος ή τοπικά με μορφή αλοιφής για τον πόνο και την φλεγμονή
- Χρησιμοποίηση υποδημάτων από μαλακό υλικό ή ανοιχτά στο πίσω μέρος
- Παγοθεραπεία πολλές φορές μέσα στην ημέρα για λίγα λεπτά σε περίπτωση έξαρσης της φλεγμονής. Προσωρινή ακινητοποίηση με νάρθηκα μπορεί επίσης να βοηθήσει κατά την οξεία φάση.
- Διατατικές ασκήσεις σε περίπτωση βραχέος αχιλλείου τένοντα ανακουφίζουν από την τάση που προκαλεί ερεθισμό στην διόγκωση
- Ειδικά ορθωτικά για ανύψωση της πτέρνας και ενίσχυση της ποδικής καμάρας όταν υπάρχει υψηλή ποδική καμάρα
- Φυσικοθεραπεία
Η χειρουργική επέμβαση συστήνεται όταν δεν επιτυγχάνεται έλεγχος των συμπτωμάτων με τα συντηρητικά μέσα σε μια περίοδο 3-6 μηνών. Η επέμβαση συνίσταται σε εκτομή της εξόστωσης μαζί με τον αρθρικό θύλακο ανοικτά ή ενδοσκοπικά. Η ενδοσκοπική είναι μια μέθοδος ελάχιστης επεμβατικότητας στην οποία η αφαίρεση της διόγκωσης γίνεται μέσω 2 μικρών τομών με χρήση ειδικών εργαλείων και μιας κάμερας . Η μέθοδος έχει σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με την ανοικτή-λιγότερες επιπλοκές που σχετίζονται με την επούλωση του τραύματος, μειωμένο μετεγχειρητικό πόνο όπως και ταχύτερο χρόνο ανάρρωσης.
